Akademia Magii Im. Asterii Cure

Język Elfów Księżycowych

Język Elfów Księżycowych jest bardzo specyficzny. W dzisiejszych czasach mało się o nim słyszy. Jest trudny do wymowy podobnie jak język Elfów Złotych. Ciężko go również stworzyć w pamięci. Powstał w ok. IV w.n.e. Najbardziej rozpowszechniony jest na kontynencie Ameryki Południowej, głównie Nizina Hudsońska, Wielkie Równiny, Appalachy, Wyżyna Meksykańska, Nizina Zatokowa, Wyżyna Kolorado oraz Równiny Centralne. Jest również świetnie rozwinięty w zachodniej części Europy, głównie Pireneje, Północna Francja, Góry Iberyjskie i Portugalia.

PODSTAWOWE INFORMACJE:

Język ten tworzymy poprzez podział wyrazu na sylaby i przeniesie pierwszej sylaby na koniec wyrazu. Jeżeli wyraz nie może być podzielony na sylaby tak samo brzmi w języku Elfów Księżycowych np. kot – tak samo brzmi po polsku i po języku tych elfów. Weźmy inny przykład, ale podzielny na sylaby np. słowo ‘ekipa’. Po podziale na sylaby otrzymamy e-ki-pa. Po przeniesieniu ostatniej sylaby na koniec wyrazu otrzymamy słowo kipae.

RÓŻNE SŁOWA W JĘZYKU ELFÓW KSIĘŻYCOWYCH:

Kocioł – ciołko
Garnek – rnekga
Piórnik – nikpiór
Pergamin – gaminper
Pies – pies
Miska – skami
Plecak – cakple
Mugol – golmu
Telewizja – lewizorte
Radio – diora
Komputer – puterkom
Smok – smok
Huśtawka – tawkahuś
Podręcznik – dręcznikpo
Książka – zkaksią
Pióro – ropió
Michał – chałmi
Bartek – tekbar
Magda – gdama
Asia – siaa
Donica – nicado
Grzejnik – nikgrzej
Elf – elf
Troll –troll
Kalkulator – kulatorkal
Mag – mag
Guzik – zikgu
Winda –dawin
Pojemnik – jemnikpo
Lekcje – kcjele
Zajęcia – jęciaza
Mina – nami

Ostatnio edytowany przez prof_Mona_Ackley (2008-06-02 16:42:02)