Akademia Magii Im. Asterii Cure

Wraz ze wzrostem potęgi Voldemort rozpoczął wcielanie swoich planów opanowania świata w życie. Dążył do zapewnienie sobie nieśmiertelności, podporządkowanie świata mugoli czarodziejom z sobą na czele oraz wymordowania magów pochodzenia mugolskiego (nie mających "czystej" krwi). Masowo mordowano mugoli i czarodziejów, którzy nie walczyli po stronie Czarnego Pana. Narastało wrażenie osaczenia i nieustannego niebezpieczeństwa. Gdy sytuacja zaczęła się dramatycznie pogarszać Dumbledore, wówczas już dyrektor Hogwartu, jedyna osoba przed którą Voldemort prawdopodobnie czuł respekt, założył organizację zwaną Zakonem Feniksa, która miała na celu zwalczanie zagrożenia płynącego ze strony Voldemorta i jego sług.

Jako znak swój i śmierciożerców Voldemort przyjął tzw. Mroczny Znak, który wyglądał jak „czaszka, złożona z elementów, które przypominały szmaragdowe gwiazdy... spomiędzy szczęk wysuwał się jak język wąż”. Znak ten służył jako manifestacja obecności i sposób na szerzenie paniki w formie zaklęcia morsmordre. Ten sam znak w formie niemożliwego do usunięciatatuażu znajduje się też na przedramionach zwolenników Voldemorta. Jego bolesność i kolor głębokiej czerni oznacza, że Czarny Pan wzywa śmierciożercę, a dotknięcie pozwalało na danie znaku ich mistrzowi.

Dowiedzawszy się o przepowiedni Syblilli Trelawney, Voldemort postanowił wyeliminować zagrożenie płynące od wybranego dziecka. Samo proroctwo dotyczyć mogło dwóch chłopców: czystej krwi Nevilla Longbottoma i półkrwi Harry'ego Pottera. Znając tylko pierwszą część przepowiedni i próbując zabić Pottera nieświadomie wypełnij ją naznaczając go "jako równego sobie". Zakochany w matce Harry'ego Severus Snape, śmierciożerca, który podsłuchał część przepowiedni prosił Voldemorta, aby ją oszczędził. Sami Potterowie świadomi zagrożenia, które nad nimi ciążyło zaczęli się ukrywać, a Snape postanowił ratować Lily Potter zwracając się do Dumbledore'a.

W wyniku nielojalności jednego z przyjaciół Jamesa Pottera w Halloween (31 października) 1981 roku Voldemort odkrył azyl Potterów. Zabił ojca, a następnie matkę, która zaoferowala mu wcześniej swoje życie w zamian za darowanie życia jej dziecku. Magiczna ochrona zapewniona ofiarą Lily sprawia, że Voldemort stracił niespodziewanie całą swoją moc podczas próby zamordowania rocznego Harry'ego. Śmiercionośne zaklęcie odbiło się od dziecka, a ugodziwszy Voldemorta pozbawiło go ciała oraz cząstki duszy w nim obecnej. Jednakże dzięki horkruksom, nie zginął on całkowicie, Stął sie jednak czymś w rodzaju widma, które jedynie siłą woli zmuszało się do istnienia. Bezbronny Voldemort ukrył się w puszczy albańskiej, zaś świat czarodziejów mógł nareszcie odetchnąć od terroru jego rządów z ulgą. Harry Potter – „Chłopec, Który Przeżył”, został oddany pod opiekę ciotki na Privet Drive 4. Stało się tak, bo tylko w domu prawdziwych krewnych Harry był chroniony przez ostatnie życzenie swojej matki (ochrona miała trwać do ukończenia przez Harrego 17 lat).

Pierwszy raz spróbował tego dokonać w czerwcu 1992 roku, starając się wykraść Kamień Filozoficzny mogący posłużyć do produkcji Eliksiru życia, który miał posłużyć Voldemortowi w odzyskaniu ciała. Chciał to zrobić rękoma profesora Slatero Quirrella który uzyskał posadę w Hogwarcie na stanowisku obrony przed czarną magią. Był już on wtedy opętany przez Voldemorta. Tak niebezpieczne przedmioty były przekazywane pod pieczę Albusa Dumbledore'a, potężnego czarodzieja, w jedno z najlepiej strzeżonych magicznie miejsc na świecie, czyli Szkole Magii i Czarodziejstwa - Hogwarcie. Przejęciu Kamienia zapobiegł Harry Potter wraz z Ronem Weasleyem i Hermioną Granger.

Kolejna okazja nadarza się w czerwcu 1993 roku, gdy za sprawą Ginny Weasley, uczennicy Hogwartu, stopniowo odzyskiwał ciało – samotna i zagubiona dziewczyna zwierzała się w starym dzienniku Riddle’a będącym zarazem jednym z horkrusów ze swoich trosk, ten zaś uzależniał ją od siebie powoli „wysysając” z niej życie. Jego plany ponownie pokrzyżował Harry Potter wraz z Ronem Weasleyem i Hermioną Granger, który zniszczył dziennik kłem martwego bazyliszka.

Ostatecznie Voldemort używając starożytnej magii odtworzył swoje ciało pod koniec Turnieju Trójmagicznego, w czerwcu 1995 roku za sprawą Petera Pettigrew. Skorzystał z krwi Harrego, kości ojca i ciała sługi by się odrodzić. Peter był osobą bezpośrednio odpowiedzialną za śmierć Potterów oraz wtrącenie Syriusza Blacka do Azkabanu. Po zdemaskowaniu odszukał on Voldemorta prosząc go o ochronę[5].

Rozproszony i osłabiony Zakon Feniksa został zreaktywowany, nielegalnie, bo bez wiedzy Ministerstwa Magii. Stowarzyszenie zmuszono do działania w ukryciu z powodu niewiary ministra magii w powrót Voldemorta. Dzięki tak zdobytemu czasowi czarnoksiężnik miał do dyspozycji cały rok, w ciągu którego przeciągnął na swoją stronę dementorów, wilkołaki i część olbrzymów. Każda z tych społeczności miała swoje korzyści z przyłączenia się do Voldemorta: dementorzy mogli pozostać bezkarni, wilkołaki zostały odrzucone przez społeczność czarodziejów i uwierzyli, że Lord Voldemort odmieni ich życie na lepsze, zaś olbrzymy zostały przez niego przekupione po wygnaniu ich w góry przez czarodziejów. W szeregi armii czarnoksiężnika wstąpiły również inferiusy – ożywione martwe ciała. Również wtedy doszło do masowych ucieczek niebezpiecznych czarodziejów z Azkabanu (w którym dementorzy są odpowiedzialni za ochronę).

W połowie 1996 roku, wykorzystując umysłowe połączenie między nim a Harrym, Voldemort skłonił go do wybrania się Ministerstwa Magii, aby zdobyć pełną treść przepowiedni, gdyż wysłuchać ją może tylko osoba, do której się ona odnosi, a sam Voldemort nie mógł działać otwarcie. W ślad za nimi wysłał on tam śmierciożerców, którzy mieli ją zdobyć po uzyskaniu do niej dostępu przez Pottera. W ferworze walki przepowiednia ulega zniszczeniu, przy czym ani Harry, ani żaden ze śmierciożerców nie słyszy jej treści. W Ministerstwie zjawia się sam Voldemort, który ponownie chce pozbawić życia Harry'ego, co uniemożliwia mu Dumbledore wraz z częścią Zakonu Feniksa. Voldemort zmuszony jest do salwowania się ucieczką, a Minister Magii, aurorzy i pracownicy Ministerstwa zmuszeni są ostatecznie uznać powrót czarnoksiężnika.

Po przegranej w Ministerstwie Voldemort wraz ze Śmierciożercami szerzył terror i zniszczenie, również w świecie zwykłych ludzi, co jest pewną nowością i złamaniem tabu[6]. Czarnoksiężnik rozczarowany działaniami ukarał swoich popleczników, w niełaskę popadł Lucjusz Malfoy, którego synowi zlecił on niemożliwe wręcz do wykonania zadanie otworzenia drogi do Hogwartu oraz zabicia Dumbledore'a. W tym czasie Dumbledore'owi i Potterowi udało się całkowicie odkryć tajemnicę horkruksów, a dyrektor Hogwartu zniszczył kolejny z nich – pierścień Marvolo Gaunta. Wkrótce okazało się jednak, że Draco Malfoy wywiązuje się ze swojego zlecenia znakomicie: udało mu się wykorzystać Pokój Życzeń do połączenia go ze sklepem Borgina i Burke'a[7] oraz rozbroił Dumbledore (który chciał ochronić nieco wcześniej Pottera). Stał się nieświadomie panem Czarnej Różdżki, potężnego artefaktu będącego do tej pory pod opieką tego równie potężnego czarodzieja. Świadomy tego, że nie pozostało mu wiele życia Dumbledore poprosił Snape'a, aby go zabił i mógł tym samym stać się panem Różdżki oraz zachował niewinność młodego Malfoya. Niestety ta nieunikniona śmierć nie dała spodziewanych efektów, gdyż mistrzem Czarnej Różdżki pozostał Draco, który nie ma o tym pojęcia.

Przez kolejny rok Harry Potter wraz z dwójką przyjaciół kontynuował wyszukiwanie pozostałych horkrusów Voldemorta, a sam Voldemort miał w końcu okazję do zaprowadzenia nowego porządku. Strach i niepewność jutra były silniejsze od czasu sprzed jego upadku. Nie mniej był on w dalszym ciągu zaniepokojony Harrym, który nadal okazał się być niebezpiecznym wrogiem Voldemorta. Próbował on śledzić poczynania poszukujących horkrusów nie przeczuwając prawdziwej ich misji. W końcu jednak odkrył straty prawie wszystkich stworzonych przez siebie horkrusów. Węża Nagini zaczął chronić nie wysyłając go więcej na mordercze misje. Innymi ocalałymi horkruksami były czarka Hufflepuff (przebita zębem Bazyliszka przez Hermionę) i diadem Ravenclaw (spalony przez Crabbe'a Juniora zaklęciem Szatańskiej Pożogi), który został ukryty w Hogwarcie. Świadomy niebezpieczeństwa przystąpił do szturmu szkoły, w której obronie stanęła cała kadra nauczycielska, część dorosłych uczniów oraz Zakon Feniksa. Voldemort próbując zdobyć panowanie nad Czarną Różdżką zabił Snape'a, który według niego miał być jej panem. Niestety jej prawowitym właścicielem został już Harry Potter, który uprzednio rozbroił Dracona Malfoya. Postawiwszy ultimatum Voldemort wzywa do stawienia się Harry'ego Pottera w Zakazanym Lesie, którego godzi śmiertelnym zaklęciem Avada Kedavra. Nie spowodował jednak jego śmierci, lecz zniszczył pozostającą w nim części swojej duszy. Sprawia w ten sposób, że los Harry'ego nie jest dłużej uzależniony od niego, a sam Potter przestaje być horkrusem chroniącym Voldemorta. Z powodu troski matki Narcyzy Malfoy o swojego syna czarnoksiężnik został oszukany przez nią – skłamała, że Harry nie żyje. Postanawił on wtedy publicznie pokazać „martwe” ciało młodzieńca. Niedługo potem ścięta zostaje Nagini z ręki Neville'a Longbottoma– ostatni już horkruks. Wywiązuje się ostatnia walka między śmierciożercami i obrońcami zamku. Wreszcie zaskoczony Lord Voldemort stanął twarzą w twarz z Harrym Potterem. Zaklęcie czarnoksiężnika rzucone Czarną Różdżką w Pottera odbiło się od zaklęcia Expelliarmus wystrzelonego przez prawdziwego pana Czarnej Różdżki i doprowadziło do, upragnionej przez tylu, śmierci Voldemorta w maju 1998 roku.
Horkruks to przedmiot, w którym czarnoksiężnik może umieścić rozszczepiony uprzednio aktem najwyższego zła, czyli morderstwem, kawałek swojej duszy. W wyniku fascynacji Voldemorta liczbą siedem (co widoczne jest we wspomnieniu Slughorna), Dumbledore sugeruje Harry'emu, że Voldemort rozczepił swoją duszę na tyle właśnie fragmentów (sześć horkruksów i kawałek pozostający w jego ciele). W siódmej części serii okazuje się, że także Harry jest nieumyślnie stworzonym przez Voldemorta horkruksem do których zaliczały się ostatecznie:

Horkusy: dziennik Toma Marvolo Riddle'a – powstały w wyniku zabójstwa Jęczącej Marty, zniszczony przez Harry'ego kłem bazyliszka w Komnacie Tajemnic,
pierścień Marvolo Gaunta – powstały w wyniku zabójstwa swego ojca – Toma Riddle'a (seniora), zniszczony przez Dumbledore'a mieczem Gryffindora. Okazał sie on potem być Kamieniem Wskrzeszenia – jednym z trzech Insygniów Śmierci.
medalion Salazara Slytherina – powstały w wyniku zabójstwa mugolskiego włóczęgi, zniszczony przez Rona mieczem Gryffindora w Puszczy,
czarka Helgi Hufflepuff – powstały w wyniku zabójstwa Chefsiby Smith, zniszczony przez Hermionę kłem bazyliszka w Komnacie Tajemnic,
diadem Roweny Ravenclaw – powstały w wyniku zabójstwa albańskiego rolnika, przypadkowo zniszczony przez Crabba (juniora) zaklęciem Szatańska Pożoga,
wąż Nagini – powstały w wyniku zabójstwa mugolskiego starca, ścięta przez Neville'a Longbottoma mieczem Gryffindora,
Harry Potter – powstały przypadkowo w wyniku zabójstwa Lily Evans, zniszczony nieumyślnie przez Voldemorta.